Παρασκευή, Οκτωβρίου 20, 2006

Όχι!

Τριγυρνούσα στο διαδίκτυο ψάχνοντας κείμενα για το λεγόμενο verbal abuse και πως αντιμετωπίζεται. Βρέθηκα σε διάφορα sites ψυχολογικής βοήθειας. Πάντα μου άρεσε να διαβάσω τέτοια κείμενα ή βιβλία «αυτοβοήθειας» (λέγε με και λαϊκή ψυχολογία), σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι μπορείς να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου. Οι περισσότεροι τα διαβάζουν, νιώθουν να τους κατακλύζει ένα κύμα αισιοδοξίας και αυτογνωσίας και μετά δεν κάνουν τίποτα. Και εγώ το ίδιο. Τα περισσότερα είναι αμφιβόλου επιστημονικής εγκυρότητας, αλλά δεν παύουν να γοητεύουν. Κάτι σαν τα ζώδια.

Τέλος πάντων, χαμένη στο δάσος της αυτοβοήθειας, πέτυχα ένα κείμενο που είχε ως τίτλο «Are you a people pleaser?». Δεν γνωρίζω πως μεταφράζεται το people pleaser, οπότε θα το αφήσω ως έχει. Στην αρχή του κειμένου είχε ένα είδος τεστ, κάποιες δηλώσεις με τις οποίες αν συμφωνούσες, σήμαινε ότι είσαι people pleaser. Οι προτάσεις ήταν:


  • Προσπαθώ να είμαι αυτό που κάποιος άλλος θέλει να είμαι
  • Φοβάμαι τα ταράξω τα νερά
  • Αποφεύγω να εκφράσω τη γνώμη μου
  • Το βρίσκω ευκολότερο να συμφωνήσω με αυτό που θέλουν οι άλλοι
  • Φαντάζομαι ένα δυνατό άνθρωπο που θα αναλάβει τη ζωή μου και θα τη βελτιώσει
  • Δυσκολεύομαι να εκφράσω αυτό που νιώθω όταν είναι διαφορετικό από αυτό που νιώθει κάποιος κοντινός μου άνθρωπος
  • Δυσκολεύομαι να πω όχι
  • Αποφεύγω να θυμώνω
  • Δυσκολεύομαι να αναλάβω πρωτοβουλίες
  • Προτιμώ να είμαι καλός παρά να εκφράζω αυτό που νιώθω
  • Θέλω όλοι να τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους

Φυσικά συμφώνησα με όλες τις προτάσεις. Όταν έφτασα στο τέλος, άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας. Αμάν, είμαι ένας κατάπτυστος people pleaser, ένα άβουλο και άτολμο πλάσμα, ένας αδιάφορος καθρέπτης της προσωπικότητας των άλλων. Ειδικά αυτό με τη ‘φαντασίωση του δυνατού ανθρώπου που αλλάζει τη ζωή σου’ μου στοίχισε. Καλά, μέσα στο μυαλό μου είναι; Αυτή είναι η περιγραφή του άντρα των ονείρων μου! Κάποιοι φίλοι μου θα διαφωνήσουν ότι αποφεύγω να θυμώνω, αλλά αν ήξεραν μόνο πόσο φορές θυμώνω και δεν το δείχνω…

Το κείμενο συνέχιζε ότι πρέπει να εξασκηθείς να λες όχι. Πρέπει να το λες δυνατά και μόνος σου μέσα στο σπίτι, για να συνηθίσεις τον ήχο της φωνής σου να ξεστομίζει αυτή την απαγορευμένη λέξη. Εξηγούσα σε μια φίλη μου την τελευταία τρομερή ανακάλυψη που έχω κάνει για την προσωπικότητα μου και πως πρέπει να μάθω να λέω όχι. Και μου λέει η φίλη μου: μήπως πρέπει να αρχίσεις απαντώντας όχι στις προτάσεις του τεστ;

Καταπληκτικό.

4 σχόλια:

Gogo είπε...

Drasi, adidrasi pou lene!

Unknown είπε...

Από κάπου πρέπει να αρχίσω!

Ανώνυμος είπε...

Πολλά από τα τεστ αυτά είναι απλώς Αμερικάνικες βλακείες. Νομίζω ότι Ευρωπαίοι ψυχολόγοι σπάνια ασχολούνται με αυτού του είδους τις δοκιμασίες ενώ στην αμερικοί πολλοί, ίσως γατί είναι ...πιασάρικες. Κάτι σαν τις multiple choice questions που έχουν αντικαταστήσει (και σε μας εδώ) τις "καθώς πρέπει" εξετάσεις! Μπορούν να σε τρλλάνουν!

Unknown είπε...

Den ksero an einai mono amerikanika! Moiazoyn bebaia...